(Samenvatting preek G.J. Glismeijer, thema 1 blok 5 Focus: ‘Komst’, 19 april 2020)
Vorige week vierden wij Paasfeest, het feest van de opstanding. De Vader aanvaardde het offer van Zijn Zoon en wekte Hem op uit de dood. Tegelijkertijd voelde u ook ongetwijfeld de spanning tussen ‘D-Day’ en ‘V-Day’, tussen ‘alreeds’ en ‘nog niet’.
Wat zou u antwoorden op de vraag wat je aan Pasen hebt als je op de IC ligt? In Zondag 17 van de Heidelberger Catechismus staat: ‘Door Zijn opstanding schenkt Christus mij Zijn gerechtigheid. Door Zijn opstanding word ik opgewekt tot een nieuw leven. Zijn opstanding is de garantie dat ook ik eens op zal staan.’
In de podcast EerstDit ging het recent over Exodus 15:22-27. Het volk Israël wordt na de bevrijding uit Egypte niet op een wolk linea recta naar het Beloofde Land gebracht. God leidt anders. Het volk gaat de woestijn in. Ze zullen te maken krijgen met allerlei verzoekingen en velen zullen in de woestijn sterven. Zou zoiets nu ook na Pasen bij ons kunnen gebeuren? Met Pasen is er iets echt radicaal veranderd. De Toekomst is opengebroken, het nieuwe leven is aan het licht gebracht. Paulus bemoedigt zijn geestelijke zoon Timotheüs met de woorden: ‘Houd in gedachten dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt.’ Dat deed hij waarschijnlijk omdat Timotheüs best eens de moed in de schoenen gezakt zal zijn: ‘Sta ik hier te preken, maar de mensen halen gewoon hun schouders op.’ Paulus roept hem op: ‘Denk erom: Jezus leeft! Je mag Hem erbij roepen. Want aan Jezus is alle macht gegeven in de hemel en op aarde. En dat Koninkrijk dat Hij preekte en leefde, dat komt!’
Zou dat het ook niet zijn wat wij vandaag tegen elkaar mogen zeggen? Na Pasen in coronatijd? Niet vergeten: Jezus leeft! Het loopt God niet uit de hand! We bidden dat toch ook dagelijks? ‘Uw Koninkrijk kome’. Het zal komen! Omdat Hij dat beloofd heeft. Gelovigen leven met verwachting. Een uitspraak van dominee Abma luidt: ’De kunst van het Kerstfeest vieren is om na de bevalling in verwachting te leven.’
Nu heeft dat Koninkrijk ook iets van het ‘alreeds’ en ‘nog niet’. In het Koninkrijk zal niemand meer ziek zijn. Maar zover is het helaas nog niet. Toch is er ook iets van een ‘alreeds’. Dat heeft te maken heeft met Koning Jezus. Paulus schrijft aan de Kolossenzen: ‘Hij heeft ons getrokken uit de macht van de duisternis en overgezet in het Koninkrijk van de Zoon van Zijn liefde.’ Dat is met ons gebeurd op Goede Vrijdag en Pasen. Door het geloof lopen we vooruit op het Koninkrijk dat komt. Wij zijn onder Christus’ heerschappij gebracht. En deze grote Koning heeft het Koninkrijk niet alleen verkondigd, maar ook geleefd. De Bergrede is Jezus op het lijf geschreven.
Tegen Zijn discipelen zei Jezus: ‘Vrede zij u! Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u. In Markus 1 de verzen 9 tot en met 15 is te lezen wat Jezus deed toen Hij gezonden werd. Goed om erover na te denken wat het ons vandaag de dag concreet te zeggen heeft dat wij dat ‘alreeds’ van het Koninkrijk leven en dat Jezus onze Koning is?’
En het gebeurde in die dagen dat Jezus kwam van Nazareth, in Galilea, en door Johannes werd gedoopt in de Jordaan’, staat er in de tekst. Johannes preekte ‘Bekeer u’ en hij doopte. Juist door bekering en doop maakte hij de weg vrij voor Hem die na hem komen zou. Het dopen van Johannes was een verwijzing naar het sterven van het oude leven en het opstaan in een nieuw leven. Je belijdt wat je verkeerd gedaan hebt en doet. Je breekt met het verkeerde. Je oude ‘ik’ sterft. Zo ga je onder, om als nieuw weer boven te komen. Gerechtvaardigd voor God, gereed om het Koninkrijk in te gaan.
Markus beschrijft dan dat vanuit het onbeduidende Nazareth in het donkere Galilea, Jezus komt. De Koning presenteert zich niet in Rome met veel machtsvertoon, pracht en praal. De Koning begint Zijn optreden in een uithoek van het Romeinse Rijk. Jezus laat Zich dopen. Dat had Hij niet nodig, maar toch stond Hij erop. Jezus gaat namens allen het watergraf in. Het water is het teken van de chaosmachten. Als hoofd van de mensheid gaat Jezus onder en verrijst in een nieuwe schepping. In deze preek komen vijf lessen aan de orde.
Les 1: Dagelijkse bekering
De eerste les voor ons is dagelijks schoon schip te maken. Dat betekent: reflecteren, jezelf onderzoeken en alles wat niet goed is belijden aan God. Vroeger werd dat de ‘dagelijkse bekering’ genoemd. Waarom zouden we dat vandaag niet net zo noemen? Jezus komt meteen uit het water op. Zonden hoeft Hij niet te belijden. De hemel opent zich. De Geest daalt als een duif neer. En Vader spreekt vanuit de hemel ‘U bent Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!’ Je zou kunnen zeggen: Jezus wordt aangewezen als de Koning. Hij is de geliefde Zoon. Tegelijkertijd vraagt Vader aan u, aan jou, aan mij: ‘Wat denk je van Mijn Zoon?’ ‘Heb je Jezus lief?’ ‘Houd je van Hem?’ Als je antwoordt ‘Ja… ook al lijkt het er niet altijd op … Ik heb Hem lief …’, dan kun je God horen zeggen: ‘Jij bent – dankzij Jezus – ook Mijn geliefde kind!’
Les 2: Dicht bij Jezus blijven
Je hoort die woorden als je dicht bij Jezus blijft. Als je bidt, Bijbelleest, stille tijd houdt. Henk Binnendijk vroeg laatst in een filmpje wie er 15 minuten per dag in hun Bijbel lazen. Dat is toch niet overdreven veel? Het Acht-uur-journaal duurt langer.
Les 3: In de zeef: schaap en varken
Na Zijn doop brengt Jezus veertig dagen door in de woestijn, als loutering en voorbereiding op wat volgt. Veertig dagen dicht bij God. Maar de Satan is daar ook. Wie Jezus volgt, moet er gewoon mee rekenen dat hij door de satan verzocht zal worden. Alle gelovigen komen een keer op de zeef van satan terecht. Wat ons dan staande kan houden, is dat Jezus voor ons bidt. Natuurlijk moeten we, juist als we verleid worden, ook zelf bidden tot God. Als we toch in de val lopen … ‘Niet aan de genade twijfelen, niet in de zonde blijven liggen’, maar opstaan. Denk aan je doop! Weet u het verschil tussen een schaap en een varken? Als een varken in de modder valt, gaat het zich er heerlijk in wentelen. Als een schaap in de modder valt, weet het niet hoe snel het er weer uit moet.
Les 4: Vertel en leef het Koninkrijk!
Nadat Johannes overgeleverd was, ging Jezus naar Galilea en predikte het evangelie van het Koninkrijk van God. Het woord evangelie betekent ‘goede boodschap’. Jezus spreekt over het goede van het Koninkrijk van God. Hij leefde dat Koninkrijk ook. Voor ons betekent dat toch ook dat we vrijmoedig mogen vertellen over de Koning en het Koninkrijk? Over de hoop die we hebben dat Jezus zal komen? Over de tijd die komt waarin vrede en recht zullen heersen op aarde. Een tijd waarin niemand meer zal zeggen Ik ben ziek! Het is er ‘nog niet’. Tegelijkertijd bepaalt dat Koninkrijk hier en nu ‘alreeds’ ons leven.
Les 5: Roep op tot bekering en geloof
Jezus zei: ‘De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen. Bekeer u en geloof het evangelie.’ Nu ziet u zichzelf misschien niet midden op de markt staan en dit roepen, loopt u daar net als de meeste mensen graag met een grote boog omheen. Maar in alle relaties die we hebben, kunnen we wel laten zien wat het betekent op God en Zijn Koninkrijk gericht te zijn. Daarbij geldt het ook oude gezegde: ’Woorden wekken, voorbeelden trekken.’ Door in het leven van alle dag lief te hebben. Door altijd weer hoopvol te zijn, maken we iets zichtbaars van het geloof. Vaak zonder woorden. Op gepaste tijden mogen we ook vertellen van de hoop die in ons is. Van het geloof in de Koning en Zijn Koninkrijk.
Nu roept er iemand: ‘Ik vind het allemaal veel te doenerig, van die vijf punten komt niets terecht.’ Ik denk dat u gelijk hebt. Ware het niet dat Jezus gezegd heeft: ‘Vrede zij u! Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u.’ En ons de Heilige Geest gegeven heeft. Denk erom, ook het ‘Gij zult Mijn getuigen zijn’ is een belofte. Het verwijst niet naar onze inspanningen, maar wat Hij in en door ons doet! Onderweg naar ‘V-Day’ zullen we geregeld falen. Alle goede bedoelingen ten spijt. Maar met ‘D-Day’ in de rug weten we dat ‘V-Day’ zal komen. En wij zullen, omdat Hij zal!
Uw Koninkrijk kome! Maranatha!
Lees de volledige preek op https://glismeijer.com/2020/