‘God heeft mij 20 jaar voorbereid op deze taak’

IMG-20210222-WA0001 (2)

Door: Johan van Wijk

Wat was het weer genieten, die sneeuw van een paar weken geleden. Iedereen heeft ervan genoten. Maar dat de sneeuw voor jou de wereld echt anders maakt, is niet goed voor te stellen. Toch is dat het geval voor Boaz Visser. Boaz is het zevenjarige zoontje van Judith en Lennart Visser en het broertje van Levi, Merel en Thomas. De sneeuw was heel mooi, maar alles was daardoor ook anders. De schommel in het park was wit, de plas om lekker in te stampen bevroren. ‘Boaz’ gedrag wordt dan echt anders’, vertelt Judith terwijl we aan tafel zitten in het gezellige huis aan de Hooizolder (Westergouwe). ‘Hij weet dan echt van geen ophouden. Op een gegeven moment heb ik de gordijnen dichtgedaan, zodat hij niet naar buiten kon kijken.’ Boaz heeft het zeer zeldzame Cowden syndroom, vooral gekenmerkt door een grotere kans op de ontwikkeling van tumoren. Daarnaast is Boaz autistisch, heeft hij een prikkelverwerkingsstoornis en een ernstige slaapproblematiek. Ondanks zijn 7,5 jaar is zijn motorische ontwikkeling gelijk aan die van een eenjarig kind, terwijl zijn cognitieve ontwikkeling lager is dan bij iemand van één jaar. Boaz kan niet praten en begrijpt ook niet wat je tegen hem zegt. ‘Hij heeft zeer intensieve zorg nodig, oftewel ik moet hem gewoon ononderbroken in de gaten houden’, aldus Judith. Men vermoedt dat Boaz tot drie meter scherp ziet, maar dat de blik verder af onscherp wordt. De vraag is ook of de informatie die zijn ogen registreren wel aankomt in de hersenen. Hiervoor is hij onder behandeling door Bartiméus.  

Dat Judith deze zorg kan geven, is deels omdat zij zelf jarenlang werkte met mensen met een meervoudige beperking en gedragsproblemen. ‘Ik ervaar dat God mij als het ware 20 jaar heeft opgeleid om met de komst van Boaz in het gezin zo voor hem te kunnen zorgen.’ Natuurlijk heeft de intensieve hulp voor Boaz wel grote impact op het gezin. ‘Soms moet je bewust tijd creëren voor de anderen.’ Er zijn voor de kinderen vindt Judith erg belangrijk. Levi, Merel en Thomas houden intens veel van hun broertje, maar soms is het ook wel heftig. Zomaar een dagje weg of naar een verjaardag gaan is lastig. Eén van ons gaat dan met de andere kinderen op stap en de ander blijft dan thuis met Boaz.

De nieuwe woning is aangepast voor Boaz met ruimte naast de woonkamer waar hij kan slapen en zijn eigen badkamer heeft. Judith ervaart intense dankbaarheid dat ze zelf zo voor hem kunnen zorgen, hoewel ze zorgen hebben over hoe het later moet. Boaz is graag buiten en speelt graag met zand, de zee, de dennennaalden in het bos. Hierdoor zoeken zij als gezin regelmatig de natuur op, iets wat de andere kinderen ook graag doen.

We kunnen veel van kinderen zoals Boaz leren. Alle mensen zijn voor hem hetzelfde, de hangjongere in het park, de mensen in het dure huis. Boaz stapt op iedereen af en maakt op zijn eigen manier contact door mensen aan te raken, te voelen aan hun gezicht of een klopje te geven.

Meer weten over Boaz? Kijk dan op zijn website www.boazvisser.nl