Door: Francina de Pater
Foto: Francina en Mexicaanse IFES-collega René
‘Bent u erg gelovig dan?’ Zomaar een vraag die mij werd gesteld terwijl ik met een toerist sprak. ‘Geroepen tot verantwoording’ was het thema van de afgelopen zondagmiddagdienst. Hoe geven we dat vorm? Eén van de manieren waarop we dat in de Sint-Jan doen is door het verwelkomen van toeristen. Welke kerk heeft de luxe dat er mensen voor de deur staan en staan te trappelen om binnen te komen? Wij dus. Velen zijn benieuwd naar de prachtige ramen. Wat bieden deze mooie kansen om te getuigen van de hoop die in ons leeft. Sinds een paar jaar nodigen we toeristen uit om voor of na de dienst een kijkje te nemen. Aan de hand van de glazen vertellen we hen iets van het Goede Nieuws. Maar ook de ‘levende stenen’, u/jullie gemeenteleden, maken indruk. Worden er hier nog diensten gehouden? En komen hier zóveel mensen? En ook zoveel kinderen en jeugd? Het is een prachtig getuigenis dat God bestaat en in Gouda nog steeds aan het werk is. Het is regelmatig gebeurd dat als we mensen uitnodigen om de dienst mee te maken ze die uitnodiging aannemen, soms voor het eerst van hun leven. Zo kwamen er eens twee gesluierde vrouwen binnen, moeder en dochter. Moeder werkte op de ambassade van een zwaar islamitisch land wat in de top 10 staat van de ranglijst christenvervolging. Aan hun prachtige kleren te zien had ze een hoge functie. Ze waren zeer geïnteresseerd om een christelijke dienst in een kerk mee te maken. Of een hindoe Indiase familie waarbij de man na afloop zei: ‘Oh, nu snap ik eindelijk waar het in de kerk om gaat. Ik heb wel eens vaker kerken bezocht maar ik begreep er niets van.’ Soms komen er ook internationale studenten. Dat vind ik altijd erg leuk want voor mijn werk voor IFES hebben we door het hele land projecten voor deze doelgroep. Zo was er een stel Bulgaarse studenten met hun ouders. Ze zaten vol met vragen over de kerkgeschiedenis en ook zij maakten de dienst mee. Een andere keer was er een groepje Vietnamese studenten. Ze wisten niets over het christelijk geloof en na een mooi gesprek namen ze graag een Nieuwe Testament mee om er thuis nog verder over te kunnen lezen. Dat gebeurde ook bij een jong Gouds stel (zij met groene haren en een piercing). Ze wilden heel graag nog eens terugkomen. Het zijn vaak korte, soms langere gesprekken maar we bidden dat er iets over mag komen van de hoop die in ons leeft. Bidden jullie mee? En van harte welkom om het team te helpen versterken zodra we weer mogen beginnen. Spreek me gerust eens hierover aan!