Door: Machteld Larooij
Docente Nederlands, moeder van vijf dochters, vrouw van de burgemeester… Zomaar wat omschrijvingen van Marja Verhoeve. Met haar gezin is ze vrij nieuw in onze gemeente. Wie is deze vrouw met al die verschillende functies?
Unieke identiteit
Marja werkt sinds 2003 op het Wartburg College in Rotterdam als docente Nederlands. ‘Wat ik zo leuk vind, is dat je een rol mag spelen in de vorming van hun unieke identiteit. Daarnaast volg ik een studie psychologie aan de Open Universiteit. Met een druk gezinsleven en een man die veel verplichtingen heeft, is het soms een uitdaging.’
Wat betreft de functie als ‘vrouw van’ vindt ze het in Gouda nog een beetje zoeken naar wat haar plek is. ‘Vorig jaar zijn we naar Gouda verhuisd, midden in coronatijd. Veel dingen zijn toen niet doorgegaan, dus we zitten soms nog wat in de kennismakingsfase. Vroeger was het gebruikelijk dat je als partner meeging naar allerlei gelegenheden. Nu hebben mensen vaak een eigen carrière en gaan ze niet standaard mee. Koningsdag, Kaarsjesavond, volgend jaar Gouda 750… dat zijn wel hoogtepunten waarbij ik verwacht word en graag aanwezig ben.’
Verhuizen
Burgemeester word je niet zomaar. ‘Mijn man is van jongs af al actief in de politiek. Na ons trouwen zijn we in Dordrecht gaan wonen. In 2012 kwam de vacature voor het burgemeesterschap van Oudewater voorbij. We ervoeren het als leiding van God dat hij die functie toen kreeg, als jongste burgemeester van het land. We hadden net drie kinderen en met de verhuisverplichting erbij vergt dat wel wat van je gezin.’
Als dochter van een dominee weet ze zelf ook hoe ingrijpend het is om als kind te moeten verhuizen. ‘Toen de vacature van Gouda kwam, in 2019, hadden we het er met de oudste meiden al vaker over gehad. Ze wisten dat het erbij kan horen, als je vader dit werk doet. We zijn open geweest en hebben ze echt bij de procedure betrokken. De avond waarop duidelijk wordt wie ‘het’ wordt, is heel spannend. Je wordt rond negen uur gebeld met de uitslag. Daarna heb je ongeveer een kwartier de tijd om het aan je familie te vertellen, voordat het de wereld in gaat.’
Cadeau
De kerkelijke gemeente bevalt tot nu toe heel goed, al moeten ze hier ook nog hun plekje zoeken. ‘Toen we hierheen verhuisden, kwamen we midden in de digitale diensten terecht. Lastig kennismaken dus. Gelukkig is er nu weer veel live. Wat ik heel positief vind, is dat er veel jonge gezinnen zijn, met daarbij mooie initiatieven. Ik ben erg blij met het koffiedrinken na de dienst. Zo spreek je mensen in een ontspannen setting.’
Hoe heeft het christen-zijn een plaats in haar leven, als moeder, docent, vrouw van…? ‘Gouda is een veelkleurige stad. Een stad waar ik me nu al thuis voel, misschien ook omdat mijn moeder er is geboren. Ik ervaar het als een knipoog en een cadeau van God dat ik hier nu ook mag wonen. Het christen-zijn hoeft er niet altijd dik bovenop te liggen, het is eigenlijk vooral wie je bent, en wat je doet. Met vallen en opstaan. Zo probeer ik te leven met God, in alles. Je mag jezelf zijn, ongeacht je functie of afkomst. Dat is het mooie van de liefde van God.’