Door: Rieke de Kool
In huize Kranendonk aan het Walmolenerf is het gezellig druk. Terwijl Wilmien en ik in de tuin in gesprek zijn, komt er af en toe een dochter iets vragen, al dan niet vergezeld door de hond. ‘Zal ik wat te drinken inschenken?’, ‘Zitten jullie nou nóg te praten?’, ‘Nu moet u echt even komen, want die DVD doet het gewoon niet.’
Wilmien Kranendonk, getrouwd met Theo, is moeder van zes meiden: twee geadopteerde kinderen, twee pleegkinderen en een tweeling van wie ze zelf zwanger is geweest. Toen er naast een jonge adoptiedochter een tweeling op komst bleek, stopte ze met haar werk als verpleegkundige. In die tijd was er in de diensten van de Sint-Jansgemeente nog weinig aandacht voor kinderen. Van meerdere kanten, waaronder de Zondagsschool en de werkgroep jeugdpastoraat, werd daar de vinger bij gelegd. Wilmien behoorde tot de creatieve dames die eind 2002 voorstelden om in de dienst een kindermoment te houden. Uit alle ideeën die er leefden is uiteindelijk de commissie ‘Kind in de eredienst’ ontstaan met als achterliggende gedachte dat alle kinderen van de bassischool zich welkom weten in de kerk, zij elke zondag iets meekrijgen en zo meer gaan houden van Jezus. Zo’n achttien jaar was Wilmien bij deze commissie betrokken, waarvan lange tijd als contactpersoon.
Wat de commissie precies doet? Wilmien: ‘Er wordt met de predikanten meegedacht over het betrekken van kinderen bij de ochtenddienst. Daarbij gaat het voornamelijk om de kinderen van groep 3 t/m 8, omdat die in de eredienst blijven en er voor groep 1 en 2 een Kinderbijbelvertelling is. Soms denken we mee over een voorbeeld of een verhaal. Vaak reiken we het kinderlied aan. Ook maken we het “kerkblaadje” waarop kinderen in de dienst mee kunnen schrijven en tekenen. In de advents- en lijdenstijd besteden we extra aandacht en creativiteit aan het dicht bij de kinderen brengen van de boodschap die de dominees in hun preek centraal stellen. Op bid- en dankdagen en Tweede Kerstdag verzorgen we de kinderdiensten.’
Terugkijkend vond Wilmien het ondanks veel ervaring altijd weer spannend om voor speciale diensten van teksten, beelden, gedichtjes en creatief materiaal een eenheid te maken. Het vertalen van de Bijbelse boodschap naar kinderen omschrijft ze als een hele verantwoordelijkheid. ‘Kinderen hebben een korte spanningsboog. Elke dienst opnieuw vroeg ik me af: hoe dienen we de predikanten?, wat is goed voor kinderen?, wat wil God dat zij horen?’ Met enthousiasme vertelt ze over ‘Carlijn gaat naar de kerk’ en ‘Fieke wordt gedoopt’, twee boekjes van haar hand die bij de boekhandel te koop zijn en ontstonden uit haar betrokkenheid bij kind en eredienst. Het thema dat haar het meest is bijgebleven is het lijdenstijdthema ‘In Zijn voetspoor’, waarbij kinderen van de club zelf voetjes maakten die als een gordijn over het koorhek werden gedrapeerd.
De taak van Wilmien binnen de commissie wordt overgenomen door Maartje Aangeenbrug. Mooi om te horen dat het kinderwerk blijvend Wilmiens hart heeft: ‘Intussen ben ik vrijwilliger bij de HGJB, waar ik meeschrijf aan de bid- en dankdagmappen. Daarnaast blijf ik betrokken bij christelijk kindertheater Goud!, dat ik samen met Imca Radder heb opgezet.’